فرزانه قبادی

در گذشته زیورالات و ارایه ها بر پیکر ادمی محملی برای ایجاد زیبایی داشته اند اما در زیورالات معاصر ارایه ها علاوه بر بعد زیبایی شناسانانه جایگاه مفهومی نیز پیدا کرده اند

برقع که پوششی برای صورت زنان در نواحی مختلف بود نیز به عنوان گونه ای از ارایه در این اثر از این قاعده معاصر پیروی کرده است. در برقعی  که خلق کردم  با استفاده از متریال ایینه و خارج کردن ان از جایگاه مرسوم ایینه  (که با سوزندوزی به عنوان عنصری تزیینی استفاده می شد ) این ماده از لحاظ فرمی  و مفهومی جایگاه جدیدی پیدا کرده است .ایینه متریالی بازتاب دهنده  است و اینبار به مخاطب این پیام را می رساند که  در برقع با خود مواجه می شود  بجای دیدن بخشی از صورت یک انسان دیگر با تصویر شکسته شده  از خودش درگیر شود…

In the past, ornaments and representations had a bearing on the human body to create beauty, but in contemporary ornaments, in addition to the aesthetic dimension, presentations have also found a conceptual place.
The burqa, which was a cover for women’s faces in different areas, has also followed this contemporary rule as a form of presentation in this work. In the burqa I created, using the mirror material and taking it out of the usual position of the mirror (which was used as a decorative element by needlework), this material has found a new position in terms of form and concept. The mirror is a reflective material, and this time It conveys the message to the audience that he encounters himself in the burqa, instead of seeing a part of another human face, he gets involved with a broken image of himself ….