خطدیس ها در گـذاری دوسـالـه، خـطنویـسههـایـی کـه بـه طـریـق مـألـوف تـخت و خـوابـیده بـودنـد در جـــریـــانـــی نـــاخـــودآگـــاه و بـــعدهـــا خـــودآگـــاه بـــه خـــطنگارههـــایـــی قـــائـــم و امـــیدمـــند بـــدل شـــدنـــد و لـــطافـــت زنـــانـــگی جـــای خـــود را بـــه ســـرســـختی و تـــناوری داد. تـــاش هـــا کـــه روزگــاری بــاریبــههــرجهــت از قــلم مــیچــکید اکــنون از انــتزاع بــریــده بــودنــد.
دیــگر نـبات سـاکـن در خـاک نـبود، آسـایـش قـاعـده را تـرک گـفت و اسـتقلال خـود را فـریـاد زد: ســطرهــای مــحجوب ایــرانــی ایــن بــار قــیام کـردنـد و بــارو شــدنــد—هــیئتی هــیبتبــار؛ اَبــَرآفــریــنهای رهــا از بــرچســب گــونــگی و جــنسیت. یـک فــرافــرم (metaform) کـه دیـگر اسـتعاره (metaphor) بـه چـیز مـأنـوسـی نـبود، گـرچـه بـا هـر تـماشـا تـأویـلپــذیــر مــینــمود—عــمارتــی جــانــدار، رونــده، پــویــنده و دگــردیــسنده.
احــجام تــخت بــه اجـــرام ســـخت تـــناســـخ یـــافـــتند. گـــویـــی بـــانـــگی کـــه بـــغض بـــود در آونـــد الـــفبا شـــور و شـــباب گـــرفـــت، رنـــگ و آب گـــرفـــت و چـــون دکـــلی نـــومـــکشوف از دوات حـــلول کـــرد، بـــا لـهیب شـرارههـایـی کـه بـه درفـش مـیمـانسـت—آیـتی بـه آیـنده—رفـتاری فـوتـوریـسمنـــشان کـــه مـــسیری از مـــاضـــی تــا مســـتقبل را در یـــک قـــاب تـــرســـیم مـــیکـــرد.
ایـــنجا اتـحاد حـرفهـا بـه واژه قـلب مـیشـد، کـلمات گـره مـیخـوردنـد و جـملگی جـمله مـیشـــدنـــد و جـــملات کـــومـــههـــایـــی از فـــرازهـــا و گـــزارههـــا. ایـــنجا حـــروف شـــفیرهوار از پیله کهن خود بدر آمدند، نبض یافتند، و در شکلی خودبسنده بدنمند شدند.
برای دیدن آثار لیلا میری به صورت فایل پی دی اف روی دکمه زیر کلیک کنید.