پیوند درون و بیرون ( آثار هنرجویان محمدحسین عماد)

پیوند درون و بیرون

به‌عنوان یک مربی، همیشه بر این باور بوده‌ام که هنر مجسمه‌سازی می‌تواند تغییرات مثبتی در زندگی افراد ایجاد کند، تا درک عمیق‌تری از خود و فضای پیرامونشان پیدا کنند. برای هنرجو، فرآیند مجسمه‌سازی فراتر از صرفاً خلق یک اثر هنری است. این تجربه می‌تواند به فرد کمک کند تا با احساسات و عواطف درونی‌اش روبه‌رو شود وبه این ترتیب، هنر مجسمه‌سازی مانند آینه‌ای عمل می‌کند که در آن هنرجو می‌تواند خود را به‌طور دقیق‌تر و واضح‌تری ببیند و احساسات پنهانی که شاید در زندگی روزمره نتوانسته است به آن‌ها توجه کند، شناسایی نماید.
هر اثر هنری، به‌ویژه مجسمه، می‌تواند به فرد کمک کند تا دنیای درونی‌اش را با دنیای بیرونی پیوند دهد. این ارتباط در فرآیند خلق و تجربه اثر هنری آشکار می‌شود، زمانی که هنرجو از درون خود چیزی را می‌سازد و در بیرون از خود آن را مشاهده می‌کند. این اتصال می‌تواند موجب ارتقای آگاهی هنرجو نسبت به خود و جهان اطرافش شود.
زمانی که یک اثر هنری با فضا تعامل می‌کند، اثر آن فراتر از زیبایی‌شناسی صرف می‌رود و به بخشی از تجربه زندگی روزمره تبدیل می‌شود. هنر در چنین موقعیتی، تنها یک شیء ایستا باقی نمی‌ماند، بلکه به جزء زنده‌ای از تجربه فرد تبدیل می‌شود. زیرا فضا نه تنها مکان فیزیکی است که مجسمه در آن قرار می‌گیرد، بلکه بخش جدایی‌ناپذیر از تجربه دیداری و احساسی است که مخاطب هنگام مواجهه با اثر هنری از آن می‌گیرد.                                                                                                                                           

محمدحسین عماد

۱- مونا رحیم زاده / Mona Rahimzadeh
۲- بهار خسروی / Bahar khosravi
۳- محمد کرباسچی / Mohammad Karbaschi
۴- پرهام الهی / Parham Elahi
۵- شکر بهرامی / Shekar Bahrami
۶- ملیح مقدس / Malih Moghadas
۷- زهرا شجاعی / Zahra Shojaie