“خودنگاره” نمایشگاه تصویرهای رضی میری

[یک]

«سر برکش ای رمیده، که همچون امید ما

با مایی ای یگانه و

تنهایی‌ ای درخت»

“سیاوش کسرایی“

[دو]

سلف‌پرتره بازنمایی ردهایی است که زمان بر چهره‌ی فرد حک کرده است. چین و چروک‌های پوست رد زمان است بر ساحت ظاهری چهره. هر ردی یکتا و یگانه است و با ردهای دیگر شباهت تام و تمامی ندارد. همچنان‌که هر زمانی از خصلت یگانه و یکتا برخوردار است.

پوسته‌‌های درختان را می‌توان با سطح پر چین و چروک یا ردهای زمان بر پوست قیاس کرد. هر ردی تنها نشانی از گذران زمان یا زمان گذشته نیست، همچنین بیانی است از زمان حال و قدرت شکننده‌ی زمان. هر ردی زمان گذشته را در زمان حال مجدداً پدیدار می‌سازد.

[سه]

به تعبیر میخاییل باختین هر تصویر خلق‌شده از سوی هنرمند یک سلف‌پرتره است؛ چرا که آن تصویر را محصول منحصر به فرد شخصی خاص در نظر می‌گیرد. 

بازنمایی تنه‌ی درختان و ردهای زمان بر پوسته‌ی درختان و انتخاب آن‌ها در یک قاب، همچون بازتاب تصویر خود در سطحی دیگر است. با همان خصلت یگانه و با همان مؤلفه‌های نامنتظره که حاصل طبیعت است:

ردی بر تنه‌ی درخت

ردی بر چهره …

امیر نصری