نقاشی های فرهاد خردمند در “سرداب آریا”

در سال ۱۳۲۱ به دنیا آمدم. از زمانی که تهران جمعیتی کمتر از نیم میلیون نفر داشت تا امروز که تبدیل به کلانشهر شده و بار چندین میلیون آدم را به دوش می کشد، من در این شهر هستم. از دهه ۳۰ تاکنون با بسیاری از شاعران و نویسندگان و نقاشان از جمله فروغ و سپانلو آشنایی داشتم. نهضت نقاشی مدرن هم پا گرفته بود و مرا مجذوب خود می کرد. پس از پایان تحصیلاتم در فلورانس، شهر شاهکارهای هنری دوره ی رنسانس، به ایران آمدم و کار ترجمه را شروع کردم و برخی شاعران و نویسندگان ایتالیایی، از جمله پاوزه، پازولینی، کالوینو، و گینزبورگ را به مخاطبین ایرانی معرفی کردم.

با کیارستمی در فیلمهای زندگی و دیگر هیچ و زیر درختان زیتون همکاری کردم. ادبیات و سینما پرده ی تازه ی دیگری به رویم گشود و آن نقاشی بود که دلمشغولی فعلی من است.داشتن دوستانی همچون فریده لاشایی و بهرام دبیری و تعداد زیادی از نقاشان و مجسمه سازان چیره دست دیگر، مرا در این راه تشویق کرد. از اینکه به چه نتیجه ای برسد مهم نیست. مهم این است که زندگی با نقاشی ادامه دارد. در تمام سالهایی که شغل اصلی من در زمینه ی هنر نبود، هنر را از نظر دور نداشتم و چه از این بهتر؟ هنر برتر از گوهر آمد پدید.