“پیدا و پنهان” سودابه مظفری

مجموعه آثار طراحی و پارچه سازی  سودابه مظفری

….پارچه …. درهم تنیدگی تارها و پودها، بافتی گاه زبر و گاه به نرمی، گاه فشرده و گاه گشوده …. پارچه …. لمس پارچه ….

در این مجموعه همه چیز با پارچه شروع شده، شکل گرفته و سرانجام می یابد. در ابتدا اما ، تنها نقش بود و نقش مهم بود. پیوستگی فرم ها و نقش های رنگین که روی پارچه ها اجرا می شد و به آن ها معانی و کاربردهای خاص می بخشید.

گاه در بخشی از پارچه تار و پود از هم جدا می شد و تنها خطوط عمودی یا افقی از نخ ها بر جای می ماند که بخشی از طرح و نقش پارچه می شد. زمانی خطوطی از نخ با دوختی ظریف به پارچه افزوده می شد. دوخت گاه دکمه ای، شی ای یا تکه پارچه ای را به کار می چسباند. و گاه خود مسئولیت آفرینش نقوش را بر عهده می گرفت. پارچه ها روی هم قرار گرفتند و به تجربه رفته رفته نازک‌تر و لطیف تر شدند. لایه به لایه روی هم. این لایه ها همزمان که بخش ها یی از پارچه زیرین را می پوشاندند خود تبدیل به نقش می شدند.

رنگ کمتر و کمتر شد و جای خود را به رنگ سایه هایی داد که ازهم افزایی لایه های بیرنگ پارچه پدید می آمدند. اما چیزی دیگر نیاز بود تا جهان حسی پنهان در بین لایه ها پیدا شود، و آن نور بود. نور آشکار کننده! نور از این پس چون ملزومات کارگاه از همان شروع کار در کنار پارچه، نخ و گاه قلم مو و اندکی رنگ حضور یافت.
اکنون لایه های پارچه روی هم گذاشته می شوند، نه برای نهان کردن و پوشاندن بل برای آشکار کردن، کافی است بر آن ها نوری بتابانید. نور توانست آن پنهان نهفته در دل لایه های پارچه، آن معانی و رازهای ناگشوده را هویدا سازد. اینچنین تار و پود پارچه و نقش به یگانگی و انسجام دست یافته و یکی شدند تا نگاه و حواس ما را به جهان سامان دهند.

معصومه مظفری

7 الی 21 اردیبهشت ماه 1403

ساعت بازدید 16 الی 20

روزهای شنبه گالری تعطیل است.

“The veiled and the revealed “Soudabeh Mozaffari

Fabric … the entanglement of the warp and weft, a weaving that is sometimes coarse and at others fine, sometimes loose and sometimes tight… the touch of fabric.

Everything in this collection has emerged from, taken form, and reached its eventuality in fabric 

In the beginning, however, it was only pattern, which was the only thing that mattered.

The blending of forms and patterns played out onto different kinds of fabric and bestowed upon them particular meanings and uses. On occasion, the warp and the weft were disentangled in parts of the fabric so that only vertical or horizontal lines of thread remained and became part of the fabric’s shape and design. Occasionally, lines of delicately sewn thread were affixed to the fabric. The seam attaches a button, an object, or fabric to the work and sometimes takes responsibility for creating patterns.

The fabrics were placed on top of each other, becoming thinner and softer with experience.

Different fabrics were placed on top of each other, and the experience gradually became ever finer and more refined. Different layers of fabric were placed one upon the other simultaneously, covering parts of the fabric below and turning into a pattern themselves. The use of color became scarcer, giving way to vague hues that emerged from the stacking of colorless layers on top of each other.

Something else, however, needed to render the cosmos of a hidden sensation between the layers visible, and that was light. 

Illuminating light 

From then on, light became an indispensable tool of the workshop, along with fabric, thread, brush, and a touch of color here and there. Now, the layers of fabric are placed upon each other not in order to veil but to reveal. You merely need to shed some light on them. Light was able to expose those hidden between the layers of fabric, those obscured secrets and meanings.

The strings and the design of the fabric thus found cohesion and unity so as to rearrange our sense of and our outlook on the world.

Masoumeh Mozaffari

26April-10 May 2024

Between 4pm and 8pm

.The gallery is closed on Saturdays